پای چپم را با حرص به زمین کوبیدم و با لحن شاکی پرسیدم: – چه خبره باز؟! دوباره چی شده داری با بهانه‌های الکی می‌فرستی برم خونه‌ی مامان لیمو؟ با خونسردی تقلبی‌اش، جدی و محکم جواب داد: – ‌چراش رو گفتم بهت؛ الانم برو بذار به کارم برسم. نفسم را رها کردم و با لحن تهدید آمیزی گفتم: – این دفعه برم دیگه نمی‌آم‌!